Met de Ronde van Drenthe – georganiseerd door de 81-jarige (!) Femmy van Issum – werd op 24 oktober het wielerseizoen op de weg afgesloten. Traditiegetrouw is dat het moment waarop een aantal renners hun racefiets aan de wilgen hangt. Of aan de wijnstokken, want dat is het geval bij Sean De Bie. Voor niet-ingewijden in deze sport is de 30-jarige neef van Danny De Bie (in 1989 wereldkampioen veldrijden) een nobele onbekende. Sinds een trainingsstage in Zuid-Afrika is het maken van wijn zijn grote passie. Omdat hij 't met zijn schoonvader meer over wijn dan over wielrennen had, zei die een keer: "Misschien moet je maar druiven gaan telen." Om gelijk de daad bij het woord te voegen bood hij zijn schoonzoon een lapje grond van 15 bij 50 meter aan bij Turnhout, in de Vlaamse Kempen. Samen met zijn fietsvriend Kevin Geentjens heeft De Bie nu ongeveer 500 wijnstokken onder zijn hoede. "Allemaal redelijk resistente rassen, zodat we niet te veel moeten sproeien: qua rood Regent en Rondo en qua wit Müller-Thurgau, Johanniter, Solaris en Bianca." Vorig jaar produceerde het duo al iets meer dan 100 liter wijn, maar voor 2022 hopen ze op een hogere opbrengst.
In het peloton had De Bie op zijn minst één gesprekspartner als 't om wijn ging: Romain Bardet. De 31-jarige Fransman, die bij DSM zijn brood verdient, stond al twee keer op het erepodium van de Tour de France, maar droomt net als De Bie van een leven als wijnbouwer. Bardet is telg van een boerengeslacht uit Brioude (Haute-Loire) en mag zich inmiddels een gediplomeerde amateur-oenoloog noemen, met een voorliefde voor wijnen uit de Côtes du Rhône en de Languedoc: Montcalmès, Roc d'Anglade, Mas Jullien en la Grange des Pères. Thuis heeft hij een goed gevulde wijnkelder. "Ik hou vooral van Syrah en dan met name een combi van Grenache en Syrah: zonnige wijnen, geoogst op rijpheid en met voldoende body. En ik hou ervan om het verhaal achter een fles te kennen. Ik wil graag weten wie de wijnmaker is, hoe zijn wijnstokken zijn, wat de oogstomstandigheden waren. Ik bewonder de manier waarop wijnmakers een terroir kunnen vormen om uitdrukking te geven aan een wijn."
Het beroemdste voorbeeld van een wielrenner-wijnmaker is natuurlijk Francesco Moser. De inmiddels 70-jarige Italiaan won maar liefst 273 koersen, waaronder de Giro d'Italia (1984), de wereldtitel (1977) en drie keer de klassieker Parijs-Roubaix. Samen met zijn drie broers (die ook beroepsrenners waren) kocht Moser eind jaren zeventig een wijnboerderij, Villa Maso Warth, in Gardolo di Mezzo. Die boerderij lieten ze ombouwen tot een prachtig wijndomein, met uitzicht op Trento en de vallei van de Adige. Een van de eerste wijnen waar Moser mee scoorde was de 51,151, een Chardonnay die vernoemd was naar het werelduurrecord dat hij in 1984 in Mexico-stad vestigde. De fiets waarop hij dat uur reed staat nu in het kleine wielermuseum, dat in de wijnboerderij aan de Via Castel di Gardolo, 5 een populaire trekpleister is voor de tifosi van Moser. Naast Riesling Renano, Gewürztraminer, Lagrein en Teroldego maakt Moser op zijn wijngaarden op de kalkstenen heuvels tussen Trento en San Michele d'Adige – goed geventileerd door de 'Ora del Garda', een wind die vanaf het noorden van het Gardameer de vallei in blaast – ook een aantal mooie, droge en frisse Trentino DOC mousserende wijnen, gemaakt via de klassieke Methode Champenoise. Aan dat proefstuk is Sean De Bie nog lang niet toe...
